معرفی

سلام

در این وبلاگ به موضوعات مختلف مرتبط با هنر رزمی کن‌دو پرداخته می شود. مطالب این وبلاگ از منابع مختلف (که عموما در اینترنت در دسترس هستند) جمع آوری، ترجمه و با رعایت امانت داری علمی واصول استناد، منتشر می شوند.

برای مشاهده تمامی عناوین دارای مطلب وهمچنین عناوینی که درآینده مطالب مربوط به آنها در وبلاگ قرارخواهد گرفت، می توانید به صفحه نمایه مراجعه کنید (مطالب موجود به صورت متناوب به روز و مطالب جدید نیز به تدریج اضافه می گردد).

لطفا نظر یا پیشنهاد خود، یا وجود اشتباه در ترجمه یا معادل سازی کلمات را با ما در میان بگذارید.

نکاتی پیرامون آزمون کن دو: وضعیت ظاهری

نکاتی پیرامون به تن کردن کن‌دو گی، هاکاما، بُگو و وضعیت ظاهری که به طور کلی هنگام تمرین کن‌دو، و خصوصا در زمان آزمون، باید به آنها توجه کرد:

کاتسوگی وازا

از کاتسوگی وازا^[1] برای فریب دادن وغافلگیرکردن حریف استفاده می شود. در این تکنیک، شینای به صورت ناگهانی به روی شانه برده می شود که این کار باعث غافلگیرشدن حریف وایجاد تغییر در کامائه وی و در نتیجه بازشدن راه نفوذ برای حمله به وی می شود.

هیکی وازا

یکی دیگر از فنون کن‌دو که در دسته شیکاکه وازاها قرارمی گیرد هیکی وازا^[1]ست. هیکی وازا به مجموعه تکنیک هایی گفته می شود که معمولا پس از تای آتاری^[2] ویا خارج شدن از تسوبا زِری آی^[3]، درحال دورشدن از حریف وبا حرکت رو به عقب اجرا می شوند. در مبارزه، ممکن است پس از رد وبدل شدن چند ضربه، دو مبارز به یکدیگر نزدیک شوند و در موقعیتی که با آن تسوبا زریای گفته می شود قرارگیرند. در تسوبا زریای

رنزکو وازا (تکنیک حملات پی در پی)

رِنزُکو وازا^[1] یکی از فنون کن‌دو است که در دسته شیکاکه وازاها جای می گیرد. این وازا به اجرای پی در پی تکنیک های من، کته، دو وتسوکی که معمولا به صورت دوتایی (نی دان وازا) یا سه تایی (سان دان وازا) اجرا می شوند، گفته می شود. در دو حالت ما از رنزکو وازا استفاده می کنیم:

1- اگر ضربه اول موفق نبود، با زیرنظر گرفتن موقعیت، فاصله وتغییری که در کامائه حریف بوجود آمده، باید به سرعت سراغ ضربه های بعدی رفت واین کار را تا اجرای موفق تکنیک، با حفظ پیوستگی آهنگ (ریتم) ضربات، ادامه داد.

2- برخی اوقات

پدیدآورندگان کاتای کن‌دو

درسال 1906 میلادی، اولین اقدام برای ترتیب دادن مجموعه ای از کاتاهای استاندارد برای آموزش به هنرآموزان توسط بوتوکوکای^[1] آغازشد. برای این منظور، هفده تن از اساتید رشته های مختلف کن جوتسو انتخاب شدند و سه کاتا (تحت عنوان "بوتوکوکای کن جوتسو کاتا"^[2]) طراحی شد. کاتای اول "تِن"^[3]، کاتای دوم "چی"^[4] و کاتای سوم "جین"^[5] نام گرفت. به دلایل نامعلومی

فهرست فنون کن‌دو

فنون کن‌دو (وازا) معمولاً به دو دسته شیکاکه وازا و اوجی وازا تقسیم می شوند. شیکاکه وازا فنونی هستند که ما در انجام آنها نسبت به حریف پیشی می گیریم. اوجی وازا فنونی هستند که در آنها از حمله حریف گریخته یا آن را دفع کرده و به ضد حمله دست می زنیم. معمولاً گفته می شود که در کندو دفاع صرف وجود ندارد و دفاع ما خود نوعی حمله به حریف است. "اوجی" به معنای "پاسخ" است، اما این بدین معنی نیست که ما منتظر حمله حریف می مانیم، بلکه با زیرنظرداشتن کامائه حریف و با اعمال نیرو (کی)، حریف را وادار به حمله کرده و از این طریق فرصتی برای حمله خود مهیا می سازیم.

در هر حال

تاکانو شیگه یُشی

تاکانو شیگه یُشی^[1] در سال 1877 در شهر میتو^[2] به دنیا آمد. نام خانوادگی اصلی وی چیگوسا^[3] بود. زمانی که 14 سال داشت به عضویت تُبوکان^[4] درآمد و شاگرد اُزاوا تُراکیچی^[5] شد. وی در همان سال پدر خود را از دست داد و برای ادامه فراگیری کن دو به توکیو رفت. شیگه یشی در توکیو با تاکانو ساسابورو^[6] آشنا شد و در 1895 به شاگردی وی درآمد. در سال 1900 ساسابورو وی را به فرزندخواندگی پذیرفت و استادی و اداره اوراوا مِیشین کان^[7] به وی سپرده شد.

هانشی تاکانو شیگه یُشی؛ 50 توصیه درباره کِیکو

نوشته زیر برگرفته از ترجمه انگلیسی متنی است منتسب به تاکانو شیگه­ یُشی¹ تحت عنوان "کِیکو کُکُرُ تُکوشو"². این متن شامل فهرستی 50 گانه از بایدها و نبایدها حین تمرین، نظراتی درباره­ ی وازاها و چند اصطلاح است. برگرداننده این متن به انگلیسی، جرج مک­ کال³، معتقد است شیگه­ یُشی تنها یک کتاب نوشته­ که سال­ ها پس از مرگش به چاپ رسیده ­است و آن کتاب شامل این فهرست نمی­ باشد. اما درعین حال وی دلیلی برای تشکیک در اصالت متن پیش رو و انتساب آن به شیگه­ یُشی نمی بیند. مک کال علاوه بر مفید دانستن توصیه های مطرح شده در این متن، بر این باور است که

بُگو - شینای

در باشگاه های کن‌دو، ورزشکاران پس از گذراندن دوره مقدماتی - که ممکن است یک تا سه ماه طول بکشد - باید کِیکوگی [پیراهن تمرین] و هاکاما بپوشند (البته در برخی باشگاه ها از ابتدا به ورزشکار اجازه پوشیدن گی و هاکاما داده می شود). و برای انجام جی گِیکو باید بُگو [رزه] به تن کنند. در بعضی باشگاه ها ورزشکاران تا زمانی که برای خود زره تهیه کنند، می توانند از زره هایی که باشگاه در اختیارشان قرارمی دهد استفاده کنند. 

در کن‌دو، زره با پوشاندن اعضایی که به آنها ضربه وارد می شود، وهمچنین قسمت پایین شکم و ران های ورزشکاران، آنها را از آسیب دیدن محافظت می کند. زره در طول زمان به شکل کنونی خود درآمده است. در دوره اِدو

اصطلاحات

گزیده ای از عبارات و اصطلاحات پرکاربرد در کن‌دو :

 

اعداد
شمارشی			ترتیبی
تلفظ فارسی	تلفظ انگلیسی	معنی	تلفظ فارسی	تلفظ انگلیسی	معنی
ایچی	Ichi	یک	ایپون­ مِه	Ipponme	اول
نی	Ni	دو	نیهون­ مِه	Nihonme	دوم
سان	San	سه	سانبون­ مِه	Sanbonme	سوم
شی / یُن	Shi / Yon	چهار	یوهون­ مِه	Yohonme	چهارم
گو	Go	پنج	گوهون­ مِه	Gohonme	پنجم
رُکو	Roku	شش	روپون­ مِه	Ropponme	ششم
شیچی / نانا	Shichi / Nana	هفت	ناناهون­ مِه	Nanahonme	هفتم
هاچی	Hachi	هشت	هاپون­ مِه	Happonme	هشتم
کیو	Kyu	نه	کیوهون­ مِه	Kyuhonme	نهم
جو	Ju	ده	جوپون­ مِه	Juponme	دهم

 

رِیهو	Reiho	آداب/احترامات
سِیرِتسو	Seiretsu	به خط شوید
سِیزا	Seiza	بنشینید
کیوتسوکه	Kiotsuke	توجه کنید
مُکوسو	Mokuso	تمرکز
مُکوسو یامه	Mokuso-yame	پایان مُکوسو
رِی	Rei	تعظیم، احترام
سنسِی نی رِی	Sensei-ni-rei	تعظیم/احترام به سنسِی (معلم)
کانچو نی رِی	Kancho-ni-rei	تعظیم/احترام به کانچو
شومِن نی رِی	Shomen-ni-rei	تعظیم/احترام به شومِن (جلوی دوجو)
کامیزا نی رِی	Kamiza-ni-rei	تعظیم/احترام به کامیزا (جایگاه استاد، بالای دوجو)
اُتاگای نی رِی	Otagai-ni-rei	تعظیم/احترام به یکدیگر
مِن تسوکِه / مِنو تسوکه / مِن وُ تسوکه	Men-tsuke / Meno tsuke / Men wo tsuke	مِن را به تن کنید
مِن تورِه / مِنو تورِه / مِن وُ تورِه	Men-tore / Meno tore / Men wo tore	مِن را دربیاورید
اُنِگای شیماسو	Onegai shimasu	لطفاً / خواهش می­ کنم [با من تمرین کنید، به من آموزش دهید]
[دومو] آریگاتو گوزایماسو	[Domo] Arigato gozaimaso	[بسیار] سپاسگزارم (زمان حال)
[دومو] آریگاتو گوزایماشیتا	[Domo] Arigato gozaimashita	[بسیار] سپاسگزارم (زمان گذشته)

 

فرمان­ ها
هاجیمه	Hajime	شروع [کنید]
یامه	Yame	توقف [کنید]
اُسامه تو	Osame-to	شمشیر [شینای] را غلاف کنید
سُنکیو	Sonkyo	به حالت سُنکیو بروید
تای ­تو	Tai-to	شینای کنار بدن [بالای ران، پایین کمر]، شصت دست چپ روی تسوبا
ساگه تو	Sage-to	[در حالیکه شینای در دست چپ است] دست­ ها به حالت آزاد در کنار بدن
کامائه تِه	Kamaete	حالت [کامائه] بگیرید [معمولاً چودان نو کامائه]
کامائه تو	Kamae-to	حالت [کامائه] بگیرید [معمولاً رفتن از حالت ساگه ­تو به تای­تو و سپس مستقیم به چودان نو کامائه، بدون انجام سُنکیو]
یاسومه	Yasume	استراحت
جی­کان دِسو	Jikan Desu	اعلام پایان زمان (شیای)

 

آشی ساباکی	Ashi sabaki	راه رفتن
آشی	Ashi	پا
سوری آشی	Suri-ashi	جلو رفتن با سردادن پا برزمین
اُکوری آشی	Okuri-ashi	سوری آشی به نحوی که پنجه پای چپ از پاشنه پای راست جلو نزند
آیومی آشی	Ayumi-ashi	سوری آشی، بدون محدودیّت جلوزدن پنجه پای چپ از پاشنه پای راست
هیراکی آشی	Hiraki-ashi	حرکت با زاویه به چپ و راست (حرکت همراه با چرخیدن بدن به جهت مخالف)
فومیکُمی آشی	Fumikomi-ashi	گام برداشتن سریع همراه با کوبیدن پا برزمین
تسوگی آشی	Tsugi-ashi	جلو آوردن پای چپ درکنار پای راست و سپس انجام فومیکُمی [برای طی مسافت بیشتر]
توبیکُمی آشی	Tobikomi-ashi	فومیکُمی از تو ما (فاصله زیاد، بیش از ایسُکو ایتو نو ماآی)

 

جهت­ ها
میگی	Migi	راست
هیداری	Hidari	چپ
مائِه	Mae	[حرکت رو به] جلو
اوشیرو / آتو	Ato/ Ushiro	[حرکت رو به] عقب

 

کامائه
کامائه	Kamae	حالت/وضعیت ایستادن، استقرار
[میگی/هیداری] جودان نو کامائه	[Migi/Hidari] Jodan-no-kamae	حالت قرارگرفتن شینای بالای سر [سمت راست یا چپ]
هاسّو نو کامائه	Hasso-no-kamae	حالت قرارگرفتن شینای در سمت راست بدن در حالیکه تسوبا هم ­راستا (یا کمی بالاتر ویا پایین­تر) از شانه قرارمی­ گیرد
چودان نو کامائه	Chudan-n-kamae	حالت قرارگرفتن شینای در میانه بدن (امتداد شینای معمولاً به گلوی حریف می ­رسد)
گِدان نو کامائه	Gedan-no-kamae	حالت قرارگرفتن شینای پایین بدن (نوک شینای [کِن­سِن] پایین تر از زانو قرارمی­ گیرد)
واکی گامائه	Wakigamae	حالت قرارگرفتن شینای پایین بدن و تقریباً پشت شخص پنهان می­ شود
شیزِن تای	Shizen-tai	حالت عادی ایستادن

 

ماآی / ما	Ma-ai/Ma	فاصله
ایسُکو ایتو نو ماآی / ایتوما	Issoku-itto-no-ma-ai / Itto-ma	فاصله "یک گام، یک شمشیر" یا "یک گام، یک برش" (به آن چوما (Chuma) به معنی فاصله میانه نیز گفته­ می­ شود)
چیکا ماآی	Chika-ma	فاصله کوتاه (کمتر از ایسُکو ایتو نو ماآی)
تو ما	To-ma	فاصله زیاد (بیش از ایسُکو ایتو نو ماآی)

 

بُگو	Bogu	زره
مِن	Men	محافظ سر
مِن گانه	Men-gane	بخشی از مِن که از صورت محافظت می­ کند
تسوکی داره/نودووا	Tsuki-dare/Nodowa	محافظ گلو
کُتِه	Kote	محافظ مچ دست
دو	Do	محافظ پهلو و سینه
مونه	Mune	سینه، قسمت بالایی از دو که مقابل سینه است
تاره	Tare	محافظ پایین تنه
زِکِن	Zekken	محل نوشتن اسم که به تاره متصل می­ شود
هیمو	Himo	بند (بند من، دو، کُته)
تِنوگوی	Tenugui	دستمالی که به سر بسته می­ شود

 

 

برای آشنایی با اصطلاحات بیشتر می توانید به پیوندهای زیر مراجعه کنید:

http://www.kingstonkendo.org/glossary.pdf

http://www.boston-kendo.com/pdf/Kendo%20Terminology.pdf

http://industrykendo.com/?page_id=515